Pootje baden in de Zion canyon
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke en Paul
12 Juni 2013 | Verenigde Staten, Springdale
Zoals we gisteren al bedacht hadden, namen we vanochtend om 10.00 uur de shuttlebus naar de Zion canyon. De bus is gratis en rijdt elke paar minuten van zes uur 's ochtends tot tien uur 's avonds. Ideaal dus. Er zijn negen bushaltes in de canyon en wij stapten uit bij de allerlaatste halte helemaal aan het einde van de weg. Vanaf dat punt loopt een wandelpad van ongeveer 1,5 km nog verder de canyon in. Het was een mooi pad met een nog mooier uitzicht op de rode steile rotswanden. We zagen ook nog een hert en heel veel eekhoorns. Helaas was het wel erg druk. Het pad eindigde na 1,5 km in de rivier. De reden dat dit pad zo populair is, is dat je vanaf het einde van het pad gewoon door kan lopen dóór de rivier! Het water was alleen dieper dan we verwacht hadden. We hadden onze hoge bergschoenen aangetrokken, maar we zagen meteen dat we ook die niet droog zouden houden. We probeerden het eerste stuk op blote voeten, maar dat was geen succes met de stenen op de boden van de rivier (dat laat ik aan mijn kleine zusje over...). Dan toch maar met schoenen en al er doorheen dus. Op veel stukken liepen we tot onze knieën in het water. Soms ook nog wel verder. Er waren ook stukken waar je langs de rivier op kon lopen. Het leek op het canyoning dat we eerder op vakantie in Italië en Slovenië gedaan hadden, maar dan zonder wetsuit en zonder gids. Een soort doe-het-zelf-canyoning dus. De kloof werd steeds smaller. Op het smalste punt is hij maar anderhalve meter breed (hij heet ook 'The Narrows'). Zo ver zijn we niet geweest, want daar doe je zeker tien uur over. Wel liepen we verder dan we eigenlijk van plan waren. Na elke bocht waren we toch weer nieuwsgierig naar het uitzicht na de volgende bocht. Het was net alsof we een boek lazen waarin we niet konden stoppen. Nog één bocht verder....nou nog eentje dan.... We draaide uiteindelijk om bij de splitsing met de Orderville canyon. Door het water weer terug. Het was vandaag opnieuw een heel warme dag (ongeveer 37 graden) en dit was echt een perfecte manier om te 'wandelen'. Lekker in de schaduw van de rotsen en met de verkoeling van het water was het goed uit te houden. Enige minpunt was dat het behoorlijk druk was in de canyon. Het uitzicht en het klimmen en klauteren door de rivier maakten dat echter ruimschoots goed! Om half zes waren we weer terug op de camping met weer een bijzondere dag om op terug te kijken!