Sportieve dag (Jackson Bay (Haast) – Franz Josef

Terwijl Paul vanochtend nog een uurtje langer door bleef slapen, begon mijn dag vandaag sportief met een rondje hardlopen. Mijn rondje in Omarama was alweer bijna een week geleden dus ik popelde om weer eens te gaan lopen. Het was er een perfecte ochtend voor. De zon scheen lekker en Sportieve dag (Jackson Bay (Haast) – Franz Josef)het was, net als de vorige avond, windstil. Met ongeveer 15 graden heerlijk om te lopen. Zeker in zo'n mooie omgeving! Ik had tegenover de camping een bordje gezien naar een 'Bush Walk' en liep naar het begin daarvan. Volgens het bordje was het een rondje van 20 minuten. Dat was natuurlijk wel de wandeltijd. Ik was binnen vijf minuten weer terug op het beginpunt. Dat schiet niet echt op om kilometers te maken, maar het was wel een mooi rondje! Dwars door het regenwoud met regelmatig doorkijkjes naar de zee. Er zijn vast niet veel mensen die kunnen zeggen dat ze ooit in een regenwoud zijn wezen hardlopen... Ik liep de rest van mijn rondje toch maar over het asfalt. Ook mooi en er was toch erg rustig. De 'Bush Walk' liep ik vervolgens nog twee keer als cooling down. Een lekker begin van de dag.
De Jackson Bay bleek vanaf de camping nog ruim een half uur rijden te zijn. Toen we dat zagen, besloten we toch meteen naar het noorden, langs de westkust te rijden en niet meer naar de baai te gaan. Omdat we dezelfde weg terug zouden moeten, zouden we daardoor namelijk een uur langer aan het rijden zijn en dat vonden we met het mooie weer jammer. We wilden de tijd liever besteden aan lekker buiten wandelen. De zee zou er daar vast niet heel anders uitzien dan waar we nu zaten, dachten we. We maakten al snel een stop toen we eindelijk door een paadje door de begroeiing de zee konden zien. (Vanaf de camping konden we de zee net niet zien (wel horen) en er ook niet naartoe lopen, omdat er nog een flinke plas water stond op het strand tussen ons en de zee.) We genoten van het mooie uitzicht op de blauwe zee en de hoge golven . Er was verder niemand. Het strand lag vol met aangespoeld hout. Ik dacht telkens dat ik zeeleeuwen zag, maar dan was het toch een stuk hout. Tot ik iets zag bewegen. Ik keek nog drie keer om zeker te weten dat het niet iets was dat klapperde in de wind, maar dit keer was het echt een zeeleeuw! Zomaar voor ons op het strand! We konden redelijk dichtbij komen om hem op de foto te zetten, maar op een gegeven moment vond hij het toch mooi geweest en rende met een rotgang de zee in. Nooit geweten dat zeeleeuwen zo hard kunnen lopen.
We reden verder naar het noorden. We stopen nog op een hoog punt met geweldig uitzicht over de turquoise zee. Er groeiden mooie rode bloemen. Een schilderachtige plek. Een langere stop maakten we vlakbij Lake Moeraki. Er stond een wandeling van anderhalf uur retour aangegeven naar Monro Beach. We hadden wel zin om te wandelen liepen door het prachtige regenwoud naar dit strand. De zon scheen nog steeds lekker en het was een erg mooie tocht. Het strand was ook super. Ook lekker rustig, maar toch weer heel anders dan het strand waar we eerder die ochtend waren. Er waren veel meer rotsen in de zee en aan de kust en het was meer een kiezelstrand dan een zandstrand. We streken neer op een steen en aten een crackertje. Ik staarde wat naar de zee en keek heel verbaasd toen er ineens een pinguin voor mijn beeld langswaggelde! Hij dook onhandig de zee in op zoek naar zijn lunch. Er leuk om op deze manier 'wildlife' te zien. Eigenlijk veel leuker dan wanneer je ernaar op zoek bent en zeker leuker dan wanneer je ervoor betaald en je met andere toeristen laat rondleiden.
Eenmaal terug in de camper volgden we kustweg verder naar Lake Paringa, waar we met mooi uitzicht onze lunch aten. Daarna stopten we niet meer tot de Fox Glacier. Om deze gletsjer te bereiken moesten we nog ongeveer een half uur wandelen (en dus ook weer een half uur terug). Helaas was het hier redelijk toeristisch. (Schreef ik gisteren nog dat het overal zo rustig is...) De gletsjer was wel mooi om te zien. Net als de Franz Josef Glacier, die we daarna nog bezochten. Ook voor deze mooie gletsjer moesten we nog ongeveer anderhalf uur wandelen (retour). Het was dus een sportief dagje vandaag met in totaal ongeveer vier uur wandelen en een uur hardlopen.
We waren eigenlijk van plan ergens een plekje te zoeken waar we konden kamperen in de vrije natuur, maar helaas zijn hier rondom het stadje en zo vlak bij de doorgaande weg nauwelijks plekken waar je mag staan 's nachts. Toch maar weer op de camping nu dus in Franz Josef. En alweer een leuke, zonnige dag om op terug te kijken!