Skaftafell en Kirkjubæjarklaustur
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke en Paul
07 Juli 2014 | IJsland, Skaftafell
Maandag 7 juli 2014
Skaftafell en Kirkjubæjarklaustur
We moesten gisterenavond nog vrij lang wachten voordat er plek was in het restaurant van het hotel. Aangezien we na twee uur relaxen in de zon en een lekkere douche wel weer wat energie hadden, reden we nog naar de Svinafellsjökull, een gletsjertong waar je heel dichtbij kunt komen. Het was maar 1,5 kilometer van ons hotel. We liepen een stukje over het paadje langs de gletsjer en zaten een half uurtje op een steen in het zonnetje. Er was verder niemand. We hadden een privé-gletsjer. Je hoorde hem af en toe kraken. Je weet natuurlijk dat een gletsjer beweegt, maar omdat je het niet ziet, is het toch moeilijk voor te stellen. Het gekraak gaf ons toch een beetje het idee van beweging. Geïnspireerd zochten we later op YouTube nog een timelaps-filmpje van een gletsjer. Mooi om de gletsjer te zien stromen.
Na een heerlijk lange nacht begonnen we onze dag vandaag dichtbij. Nog geen twee kilometer verderop beginnen bij het visitor center allerlei wandeltochten door het Skaftafell Nationaal Park. We kozen een route van 5,3 km langs een aantal watervallen. Het weer was echt perfect! Bijna 20 graden, zonnig en geen wind. We genoten erg van de zon en de mooie omgeving. We kwamen onder andere langs de Svartifoss. Dat is de meest gefotografeerde waterval van IJsland en wij snappen waarom! De basaltkolommen om de waterval heen zijn prachtig! Onverwacht kwamen we ook nog langs een oude turfboerderij waar we ook even naar binnen liepen. Er was niemand, maar het was wel ingericht als een soort museum. We kwamen onderweg ook nog langs de hoogste boom van IJsland. Die is maar 20 meter hoog, maar er staan zo weinig bomen op IJsland dat dit dus toch een record is. (Grappig detail: het pictogram voor een picknickplaats hier langs de weg is een tafeltje met een boom, terwijl er dus meestal in de verste verte geen boom te bekennen is.)
Eenmaal terug bij het visitor center keken we daar nog rond. Er was een film en allerlei informatieborden en we leerden weer veel over het ontstaan van het landschap.
Toen we uitgekeken waren reden we een uurtje door de enorme spoelzandvlakte naar Kirkjubæjarklaustur (vraag me niet hoe je het uitspreekt… we zeggen maar Kirkdinges…). Het landschap was plat en kaal. Gemiddeld eens in de tien jaar is hier een enorme overstroming. Een vulkaan warmt de gletsjer op waardoor er een meer ontstaat op de gletsjer. Als de druk van het water groot genoeg wordt, spoelt het meer in een keer leeg waarbij het een tunnel maakt door de gletsjer en met veel geweld richting zee stroomt, rots- en ijsblokken meesleurend. Pas in 1974 lukte het de IJslander bruggen aan te leggen op de spoelzandvlakte. Voor die tijd was het ontoegankelijk gebied. Eens in de zoveel tijd spoelt alles weer weg. De laatste keer dat alle bruggen verwoest werden, was in 1996. In 2011 was er ook nog een overstroming.
In Kirkjubæjarklaustur gingen we naar de supermarkt voor een lunch en die aten we lekker in de zon op. Vervolgens brachten we een bezoek aan de toeristeninformatie. We hebben namelijk een extra nacht geboekt in Skaftafell om van hieruit Landmannalaugar te kunnen bezoeken, maar we twijfelden of we de wegen wel kunnen rijden. De vrouw bij de toeristeninformatie (die ook Nederlands sprak!) raadde het ons inderdaad af. Het zijn wegen die alleen met jeep toegankelijk zijn. (Tip voor als je ooit naar IJsland gaat: huur een gewone personenauto of een jeep; een 4WD is een tussenvorm waar je dus net niks aan hebt.) Gelukkig rijden er wel 4WD-bussen die kant op.
We reden vervolgens met open dak (!) (dat is dan weer een voordeel van de auto die we gehuurd hebben) naar de kloof Fjađrárgglúfur. We kwamen door de lavavelden van de uitbarsting van de Laki (in 1783). De lava is helemaal met mos bedekt. Een mooi gezicht! Ook de kloof was mooi. We liepen een eindje langs de rand en weer terug.
Inmiddels was het eind van de middag en reden we terug naar Skaftafell. We maakten nog een stop, vlakbij ons hotel, bij het luchthaventje. Ze bieden hier rondvluchten aan boven de regio en dat lijkt ons leuk om te doen. (Het kon in Mývatn ook, maar daar was het weer te slecht.) Helaas hadden we pech. De laatste vlucht van die dag was net weg. Misschien lukt het later deze week nog.
Ook hier is de keuze in eten weer: duur restaurant met lam/vis of fastfood. We kozen voor een goedkope pizza vandaag. Het fastfood was wel erg slow. We wachtten een uur op onze pizza. Maar ja…we hebben vakantie en dus alle tijd…
Skaftafell en Kirkjubæjarklaustur
We moesten gisterenavond nog vrij lang wachten voordat er plek was in het restaurant van het hotel. Aangezien we na twee uur relaxen in de zon en een lekkere douche wel weer wat energie hadden, reden we nog naar de Svinafellsjökull, een gletsjertong waar je heel dichtbij kunt komen. Het was maar 1,5 kilometer van ons hotel. We liepen een stukje over het paadje langs de gletsjer en zaten een half uurtje op een steen in het zonnetje. Er was verder niemand. We hadden een privé-gletsjer. Je hoorde hem af en toe kraken. Je weet natuurlijk dat een gletsjer beweegt, maar omdat je het niet ziet, is het toch moeilijk voor te stellen. Het gekraak gaf ons toch een beetje het idee van beweging. Geïnspireerd zochten we later op YouTube nog een timelaps-filmpje van een gletsjer. Mooi om de gletsjer te zien stromen.
Na een heerlijk lange nacht begonnen we onze dag vandaag dichtbij. Nog geen twee kilometer verderop beginnen bij het visitor center allerlei wandeltochten door het Skaftafell Nationaal Park. We kozen een route van 5,3 km langs een aantal watervallen. Het weer was echt perfect! Bijna 20 graden, zonnig en geen wind. We genoten erg van de zon en de mooie omgeving. We kwamen onder andere langs de Svartifoss. Dat is de meest gefotografeerde waterval van IJsland en wij snappen waarom! De basaltkolommen om de waterval heen zijn prachtig! Onverwacht kwamen we ook nog langs een oude turfboerderij waar we ook even naar binnen liepen. Er was niemand, maar het was wel ingericht als een soort museum. We kwamen onderweg ook nog langs de hoogste boom van IJsland. Die is maar 20 meter hoog, maar er staan zo weinig bomen op IJsland dat dit dus toch een record is. (Grappig detail: het pictogram voor een picknickplaats hier langs de weg is een tafeltje met een boom, terwijl er dus meestal in de verste verte geen boom te bekennen is.)
Eenmaal terug bij het visitor center keken we daar nog rond. Er was een film en allerlei informatieborden en we leerden weer veel over het ontstaan van het landschap.
Toen we uitgekeken waren reden we een uurtje door de enorme spoelzandvlakte naar Kirkjubæjarklaustur (vraag me niet hoe je het uitspreekt… we zeggen maar Kirkdinges…). Het landschap was plat en kaal. Gemiddeld eens in de tien jaar is hier een enorme overstroming. Een vulkaan warmt de gletsjer op waardoor er een meer ontstaat op de gletsjer. Als de druk van het water groot genoeg wordt, spoelt het meer in een keer leeg waarbij het een tunnel maakt door de gletsjer en met veel geweld richting zee stroomt, rots- en ijsblokken meesleurend. Pas in 1974 lukte het de IJslander bruggen aan te leggen op de spoelzandvlakte. Voor die tijd was het ontoegankelijk gebied. Eens in de zoveel tijd spoelt alles weer weg. De laatste keer dat alle bruggen verwoest werden, was in 1996. In 2011 was er ook nog een overstroming.
In Kirkjubæjarklaustur gingen we naar de supermarkt voor een lunch en die aten we lekker in de zon op. Vervolgens brachten we een bezoek aan de toeristeninformatie. We hebben namelijk een extra nacht geboekt in Skaftafell om van hieruit Landmannalaugar te kunnen bezoeken, maar we twijfelden of we de wegen wel kunnen rijden. De vrouw bij de toeristeninformatie (die ook Nederlands sprak!) raadde het ons inderdaad af. Het zijn wegen die alleen met jeep toegankelijk zijn. (Tip voor als je ooit naar IJsland gaat: huur een gewone personenauto of een jeep; een 4WD is een tussenvorm waar je dus net niks aan hebt.) Gelukkig rijden er wel 4WD-bussen die kant op.
We reden vervolgens met open dak (!) (dat is dan weer een voordeel van de auto die we gehuurd hebben) naar de kloof Fjađrárgglúfur. We kwamen door de lavavelden van de uitbarsting van de Laki (in 1783). De lava is helemaal met mos bedekt. Een mooi gezicht! Ook de kloof was mooi. We liepen een eindje langs de rand en weer terug.
Inmiddels was het eind van de middag en reden we terug naar Skaftafell. We maakten nog een stop, vlakbij ons hotel, bij het luchthaventje. Ze bieden hier rondvluchten aan boven de regio en dat lijkt ons leuk om te doen. (Het kon in Mývatn ook, maar daar was het weer te slecht.) Helaas hadden we pech. De laatste vlucht van die dag was net weg. Misschien lukt het later deze week nog.
Ook hier is de keuze in eten weer: duur restaurant met lam/vis of fastfood. We kozen voor een goedkope pizza vandaag. Het fastfood was wel erg slow. We wachtten een uur op onze pizza. Maar ja…we hebben vakantie en dus alle tijd…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
