Stađarhóll – Egilsstađir

Vrijdag 4 juli 2014
Stađarhóll – Egilsstađir
Toen we vanochtend opstonden, regende het weer. We worden er zo langzamerhand wel een beetje moe van. Van de plaatselijke bevolking en van anderen die op IJsland zijn geweest, weten we dat het weer ook veel beter kan zijn. We hebben gewoon pech. De weerkaart laat ook telkens voor een groot deel van IJsland zon zien, behalve waar wij zitten. Het slechte weer reist met ons mee. Balen, maar het is niet anders.
Gelukkig was onze eerste activiteit vandaag overdekt. We brachten namelijk een bezoek aan onze buren: Grenjađastađur, een oude turfboerderij uit de 19e eeuw. Het is nu een museum. Het was dus naast onze overnachtingsplek, maar we hadden tot nu toe nog geen tijd gevonden er een bezoek aan te brengen. Het was leuk om rond te lopen in de boerderij die ingericht was alsof de 19e-eeuwse familie er nog woonde. Opvallend waren de korte bedden en de lage plafonds. Paul moest overal bukken. Het maakt je weer bewust van het feit dat de mensen toen nog veel kleiner waren (ongeveer zo groot als ik dus, haha!).
Onze eindbestemming voor vandaag was Egilsstađir in het oosten. Om er te komen reden we nog één keer weg 87 naar Mývatn. Die kennen we nu wel. Het is trouwens wel een weg met erg mooi uitzicht (en met veel schapen die eroverheen lopen).
We maakten nog een stop bij het solfatarenveld Hverir (Námaskarđ). Ook daar waren we eerder nog niet aan toegekomen. We wachten een paar minuten in de auto tot het (ongeveer) droog was en wandelden toen over de modderige wandelpaden langs de kokende modderpoelen en zwavelbronnen. Het was mooi om te zien. Vooral de rotstorentjes waar met veel lawaai stoom uit komt waren leuk. Toch vonden we het een beetje tegenvallen. We zijn natuurlijk verwend met wat we in Nieuw-Zeeland al gezien hadden en die waren mooier. Wat ook wel meespeelde is dat er een ‘nature fee’ gevraagd werd als toegangsgeld (de meeste dingen zijn gratis om te bezoeken hier) en we het gevoel hadden dat met dit (best hoge) bedrag de natuur niet onderhouden werd, maar dat het vooral makkelijk cashen was voor de bedenkers.
Hierna gingen we echt op weg naar Egilsstađir. We hadden het plan nog een stukje van de 901 te rijden (de oude rondweg, een gravelweg), maar we letten allebei niet goed op en mistten de afslag. We reden dus via de rondweg 1. Misschien maar goed ook, want het regende zo hard dat de oude weg zeker een modderpoel zou zijn geweest. Volgens mijn boekje zou het uitzicht een onvergetelijke indruk op ons moeten maken, maar voor het eerst deze vakantie was het zulk slecht weer dat ook het zicht minder was. We zagen alleen maar grijs. Hier en daar doemde een waterval op, maar we vonden het weer te slecht om te stoppen. Al om 14.00 uur kwamen we aan bij ons guesthouse. We checkten in en aten onze lunch. Gelukkig was het zicht weer wat beter en we besloten nog een bezoek te brengen aan de Hengifoss. We reden naar het zuiden langs het meer door een prachtige omgeving. Het was heel ander landschap dan wat we tot nu toe gezien hebben, want het was heel bosrijk. Net voor de brug zagen we de waterval Hengifoss opdoemen. Om hem goed te kunnen bekijken, parkeerde we de auto en liepen het steile wandelpad langs de kloof omhoog. Vooral halverwege de kloof was de waterval erg mooi. De basaltformaties naast de waterval waren nog mooier dan we gisteren gezien hadden! We hadden het geluk dat het droog was en we zelfs hier en daar een stukje blauwe lucht zagen. De wind was wel koud (het was vandaag maar 7-10 graden!), maar we liepen onszelf wel warm.
Weer beneden reden we verder aan de andere kant van het meer terug richting Egilsstađir. We namen de afslag richting Seyđisfjörđur. Het was een prachtige weg om te rijden. We gingen met haarspeldbochten omhoog en reden door een sneeuwvlakte. De buitenthermometer van de auto gaf nog maar 3,5 graad aan! Helaas reden we wel door de wolken waardoor het zicht slecht was. Toen we afdaalden zagen we Seyđisfjörđur liggen. Het was een prachtig dorpje, aan alle kanten omgeven door bergen waar tientallen kleine watervalletjes vanaf naar beneden stroomden. Het mooiste deel van IJsland tot nu toe! Het was gelukkig weer droog toen we een wandelingetje door het dorp maakte (het was dan wel een dag met veel regen, maar gelukkig wel regen met een goede timing). We aten een maaltijd in een leuk cafeetje en keerden daarna weer terug naar Egilsstađir (weer in de stromende regen). We waren hard toe aan een warme douche. Gelukkig is de voorspelling dat het in de loop van de week wat warmer wordt. Hopelijk laat de zon zich ook nog zien.