Grotten en Nationaal Park Risnjak

zaterdag 2 juli 2016
Grotten en het Leskapad
Tot zo ver onze planning voor deze vakantie. We wilden graag naar Venetië en naar de Plitvicemeren en hadden bedacht dat het het handigst zou zijn om dat in de eerste week van onze vakantie te doen (en niet in het weekend), omdat het later in de tijd alleen maar dichter bij het hoogseizoen zou zijn en dus ook drukker (en duurder en warmer) op deze toeristische plekken. Verder was onze globale planning alleen nog om te gaan wandelen in de Dolomieten. De navigatie gaf aan dat het ongeveer zeven uur rijden zou zijn van de Plitvicemeren naar de Dolomieten. Een beetje te ver voor op één dag vonden we. We hebben tenslotte vakantie en we hebben alle tijd. We zochten een plek ongeveer halverwege: Trieste/Triëst aan de kust in Italië voldeed daaraan dus die stelden we in op de navigatie.
Op weg naar de Plitvicemeren hadden we borden zien staan naar een grot (Barać grotten). Het leek ons leuk de dag vandaag te beginnen met een bezoek aan die grotten. Het was maar ongeveer tien kilometer rijden voordat we er waren. We moesten nog een half uur wachten voordat de volgende rondleiding begon, maar gelukkig was er genoeg schaduw van de bomen. Onze gids was een aardige Kroatische dame die goed Engels sprak. Ze wist veel van de grotten en we leerden veel over de grotten, de geschiedenis ervan en de dieren die er leefden en geleefd hebben. Er leeft onder andere een insect in de grot dat nergens anders ter wereld voorkomt. Ook zitten er veel vleermuizen waarvan we er ook nog eentje zagen! Het was lekker koel in de grot (9 graden). Geen straf om op het warmst van de dag even binnen in de koelte te zijn. De rondleiding duurde ongeveer drie kwartier. Op weg terug naar beneden spotte ik zelfs nog een slang. Ik was te verrast om een foto te maken of bang te zijn voordat hij wegkroop, maar van de gids begrepen we dat ze zeer giftig zijn. We blijven dus maar uit de buurt als we er nog een keer eentje zien.
We reden verder naar het noorden richting Nationaal Park Risnjak. Ik had in de reisgids gezien dat hier het Leskapad ligt. Een wandeling van iets meer dan vier kilometer met allemaal informatieborden over de natuur. Aangezien het toch op de route lag vandaag, leek het me wel leuk om het pad te wandelen. We reden naar Crni Lug en vonden daar vlak na het dorpje een informatiehuisje. Er was een vriendelijke vrouw die ons informatie kon geven over het startpunt van de wandeling (daar heel dichtbij). We informeerden ook meteen naar een camping, omdat het inmiddels al vier uur was en we aan zagen komen dat we Trieste niet meer zouden redden vandaag. Die bleek er helaas niet te zijn, maar, zei ze, we mochten ook wel gewoon wildkamperen op het zandweggetje achter het informatiehuisje. Dat is dus het voordeel van een camper. We hebben in principe alles bij ons.
We wandelen het Leskapad. Het was een mooie, eenvoudige route door het bos. Lekker in de schaduw van de bomen en al wat later op de dag was de temperatuur perfect. We genoten van de rust. Wat een verschil met de drukte gisteren in Plitvice! Er was vrijwel niemand anders. Het was heerlijk stil. Er waren 23 informatieborden en met lezen erbij deden we toch nog bijna twee uur over de wandeling.
We staan nu dus midden in N.P. Risnjak aan een zandweggetje langs een vijver met eenden. Geen internet hier uiteraard dus we maken er een rustige avond van met een boek. Er zitten overigens wel beren, lynxen en wolven hier. We hopen dus maar dat het ook vannacht rustig blijft bij onze camper.

zondag 3 juli 2016
Wandeling naar Izvor Kupe
We werden vanochtend gewekt door de regen op de camper en de snaterende eenden (en dus niet van beren, wolven of lynxen). Gelukkig werd het snel weer droog. De vriendelijke vrouw bij het informatiehuisje had gisteren nog een tip voor ons. Ze wees ons op een mooie wandeling vanuit Razloge (ook in N.P. Risnjak) naar de bron van de rivier (Izvor Kupe). We reden de 13 kilometer naar het startpunt. De laatste acht kilometer gingen over een smal en kronkelig weggetje. Gelukkig hadden we geen tegenliggers. Vanaf de parkeerplaats bij Razloge liepen we het steile pad naar beneden (iets minder dan een half uur wandelen). Het was een mooi pad door het bos. Het bleef vandaag bewolkt en fris, maar er viel geen regen meer. Beneden liepen we tot de bron van de rivier. Blijft toch gek dat er ineens uit het niets een rivier ontstaat. We overwogen om nog een eindje verder te wandelen, maar omdat we niet wisten of het droog zou blijven en we niet veel eten bij ons hadden, gingen we toch maar weer terug over hetzelfde pad. Na een half uurtje klimmen stonden we weer boven. Geen spectaculaire wandeling, maar toch wel leuk om te lopen.
De Dolomieten vonden we nog steeds te ver weg voor vandaag en we vervolgden daarom onze weg richting Trieste, zoals we gisteren eigenlijk van plan waren. We reden in het laatste stuk een paar keer verkeerd en de camping die de TomTom bedacht had, bleek geen camping te zijn (maar een jachthaven). Wat zitten nu op een niet al te mooie camping een paar kilometer ten noorden van Trieste. Tegen vijf uur waren we allebei moe en hongerig en vonden het wel prima. Het is maar voor een nachtje. De Dolomieten zijn nu nog maar 250 kilometer rijden en bovendien wordt het weer wat zonniger vanaf morgen. Prima vooruitzicht dus.