Krimmer Wasserfälle, Venetië
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke en Paul
27 Juni 2016 | Italië, Venetië
zaterdag 25 juni 2016
Wolkbreuk in Oostenrijk
Onze eerste overnachtingsplaats van deze vakantie is een camping in Wald im Pinzgau. Het is een redelijk willekeurige plek. We hebben een paar maanden geleden een aantal wandelkaarten van Oostenrijk en Italië gekocht voor deze vakantie en ik heb deze week gekeken wat een mooie eerste bestemming zou zijn. Een plek waar we een mooie bergwandeling zouden kunnen maken. Het moest in een dag te rijden zijn (hooguit zo’n 900 kilometer), we moesten er een kaart van hebben en bij voorkeur niet al heel veel geweest zijn. Ik kwam op het gebied rond Gerlos en Köningsleiten. We zijn er twee jaar geleden met wintersport geweest, maar nog nooit in de zomer. Googlen op ‘camping Gerlos’ gaf deze camping als dichtstbijzijnde. We reden er zonder veel problemen in ongeveer twaalf uur heen vandaag. Veel wegwerkzaamheden onderweg in Duitsland waardoor we vaak langzaam moesten rijden, maar geen echte files. Wel een enorme wolkbreuk toen we net in Oostenrijk waren. We zagen de regen als een soort gordijn op ons afkomen. Er lag een boom over de weg en veel auto’s gingen stilstaan langs de kant. Ik heb zelden zo’n heftige bui meegemaakt.
De camping was al behoorlijk vol vanwege een motorevenement dat hier toevallig dit weekend is, maar gelukkig was de eigenaar zo vriendelijk toch nog een plekje voor ons te zoeken. Na een hele dag zitten was het lekker om nog even een wandeling te maken na het eten. We vonden een mooi paadje door het bos langs de rivier. Hoewel het zwaarbewolkt is, bleef het nu gelukkig wel droog.
Zondag 26 juni 2016
‘Pretpark’ Krimmler Wasserfälle
We zijn in Italië! En ook nog op een prachtige camping op slechts 8 km van Venetië. Het is hier warm en zonnig. Helemaal goed dus!
Helaas was de rest van de dag vandaag niet onze beste vakantiedag ooit. Ik stond op met flinke keelpijn en het weer was vanochtend in Oostenrijk helaas zoals voorspeld: 17 graden, bewolkt met af en toe lichte regen. Tegen beter weten in reden we naar het startpunt van onze geplande wandeling in Köningsleiten, maar zoals we eigenlijk al wel verwacht hadden, zagen we daar op de schermen dat het zicht boven nul komma nul was. Alleen dikke mist. Geen uitzicht te bekennen. En het was er ook nog behoorlijk koud. Jammer van de tol die we betaald hadden om er te komen, maar we reden toch maar een stukje terug naar de Krimmler Wasserfälle die we onderweg gezien hadden. Die wilden we dan wel van wat dichterbij bekijken. We parkeerde de camper op de parkeerplaats voor vijf euro (beetje duur, maar vooruit dan maar) en liepen de tien minuten richting de waterval. Dat wandelingetje was wel erg commercieel. We liepen in een stroom bejaarden langs allemaal souvenirwinkels en er werd zelfs een foto van ons gemaakt die we dan voor veel geld konden kopen (met een erin geplakte waterval op de achtergrond). De Efteling is er niets bij. Toen we bijna bij de waterval waren, kwamen we de kassa tegen. Nog drie euro per persoon om hem te mogen zien. Helaas had ik daar niet op gerekend en had ik mijn geld in de camper laten liggen. Paul had wel een portemonnee bij zich, maar alleen met een pinpas en creditcard en ze namen alleen cash aan. Geïrriteerd liepen we terug. Toch maar geld halen. Twintig minuten later en zes euro armer konden we dan toch het pad naar de waterval wandelen. Mijn humeur werd er niet beter op toen het ook nog begon te regenen. We liepen ongeveer een uur op het drukke pad langs de waterval naar boven. Gelukkig was het wel een mooie waterval. Terug naar beneden werd het droog. We waren dus weer geen beetje opgedroogd toen we terugkwamen bij de camper. Al met al niet onze beste ervaring. Ik houd erg van de natuur, maar dan liever in alle rust in een natuurlijke omgeving in plaats van in het commerciële pretpark dat van deze waterval gemaakt was. Alsof ze hem zelf hadden aangelegd…
Na een lunch was het half drie en besloten we door te rijden richting Venetië. Op naar beter weer. Het eerste deel van de route was prachtig. Ik vond het een hele uitdaging om met de grote camper de haarspeldbochten te nemen de pas over die ons naar Italië voerde, maar de omgeving was prachtig. Het laatste stuk veranderde het landschap en reden we over een snelweg door vlak landschap. De afstand was iets groter dan we gehoopt hadden en pas om acht uur kwamen we aan op de camping waar we nu zitten. Moe en hongerig, maar dus wel een mooie camping. Ik maakte snel wat lekkers te eten en we aten buiten. Ook dat was niet helemaal zonder ongemakken, want onze buren blijken forse rokers te zijn. We zaten dus in de rook te eten. Ook liet een buschauffeur zijn touringcar een uur stationair draaien, vlak naast onze eettafel en worden we hier opgevreten door de muggen. Vandaag is gewoon onze pechdag blijkbaar. Maar voor morgen staat Venetië op het programma. Even niet meer rijden, maar lekker genieten!
Maandag 27 juni 2016
Venetië
We hadden een wat minder goede nacht dan in Oostenrijk. Toen we gingen slapen om 23.00 uur was het buiten nog 27 graden en in de camper 31 graden. ’s Morgens in Oostenrijk zaten we nog in 17 graden dus we waren nog niet echt gewend aan de warmte. Bovendien hadden we ruzie met de klamboe die niet past in de lage ruimte boven ons bed in de camper en werden we om 6.00 uur wakker van onweersbui.
Toch hadden we vanochtend zin in ons dagje Venetië. Met de bus stonden we in een paar minuten van de camping op Piazzale Roma, in het centrum van de stad. We liepen vanuit daar naar Piazza San Marco. Venetië was precies zoals ik me voorgesteld had. Mooie waterwegen langs oude gebouwen en leuke bruggetjes. Prachtig! Door het ontbreken van uitlaatgassen en lawaai van scooters en auto’s is Venetië een veel rustigere en schonere stad dan de meeste andere steden. Het was behoorlijk warm dus we bleven zoveel mogelijk in de schaduw. Op Piazza San Marco zaten we een tijdje rustig op de trappen om de mooie basiliek te bewonderen. We wilden hem vervolgens van binnen gaan bekijken, maar de rij om binnen te komen was ons te lang. We besloten dus maar de waterbus te pakken en over het Canal Grande terug naar Piazzale Roma te varen. Het was mooi om de stad vanaf het water te bekijken en de vaarwind bracht ook nog wat verkoeling. Vanaf Piazzale Roma namen we meteen de volgende waterbus naar Murano. In Nederland hadden we gehoord dat Murano en Burano zeer de moeite waard zijn. Murano bleek inderdaad een mooi eiland. Veel rustiger en dorpser dan Venetië zelf. We keken naar de glasblazers en naar de vele winkeltjes waar de glaskunst verkocht werd. Opnieuw namen we de waterbus. Nu naar Burano. Dit eiland staat bekend om zijn kant- en linnenwinkeltjes, maar vooral ook om zijn gekleurde gevels. De straatjes waren erg pittoresk en fotogeniek. Het was lekker rustig op het eiland en we voelden ons er meteen prettig. Niet het beroemde Canal Grande of San Marco-plein, maar Burano was het hoogtepunt van onze dag vandaag! We aten een pizza op een pleintje bij de scheve kerktoren van het eiland en haalden natuurlijk ook nog een Iltaliaans ijsje (volgens Paul het hoofdgerecht). De terugweg bleek nog best een eindje varen, maar rond acht uur waren we weer terug op de camping. We zijn inmiddels een beetje gewend aan de warmte en kijken terug op een leuke vakantiedag. Venetië is een van de leukste steden waar ik ooit geweest ben!
Wolkbreuk in Oostenrijk
Onze eerste overnachtingsplaats van deze vakantie is een camping in Wald im Pinzgau. Het is een redelijk willekeurige plek. We hebben een paar maanden geleden een aantal wandelkaarten van Oostenrijk en Italië gekocht voor deze vakantie en ik heb deze week gekeken wat een mooie eerste bestemming zou zijn. Een plek waar we een mooie bergwandeling zouden kunnen maken. Het moest in een dag te rijden zijn (hooguit zo’n 900 kilometer), we moesten er een kaart van hebben en bij voorkeur niet al heel veel geweest zijn. Ik kwam op het gebied rond Gerlos en Köningsleiten. We zijn er twee jaar geleden met wintersport geweest, maar nog nooit in de zomer. Googlen op ‘camping Gerlos’ gaf deze camping als dichtstbijzijnde. We reden er zonder veel problemen in ongeveer twaalf uur heen vandaag. Veel wegwerkzaamheden onderweg in Duitsland waardoor we vaak langzaam moesten rijden, maar geen echte files. Wel een enorme wolkbreuk toen we net in Oostenrijk waren. We zagen de regen als een soort gordijn op ons afkomen. Er lag een boom over de weg en veel auto’s gingen stilstaan langs de kant. Ik heb zelden zo’n heftige bui meegemaakt.
De camping was al behoorlijk vol vanwege een motorevenement dat hier toevallig dit weekend is, maar gelukkig was de eigenaar zo vriendelijk toch nog een plekje voor ons te zoeken. Na een hele dag zitten was het lekker om nog even een wandeling te maken na het eten. We vonden een mooi paadje door het bos langs de rivier. Hoewel het zwaarbewolkt is, bleef het nu gelukkig wel droog.
Zondag 26 juni 2016
‘Pretpark’ Krimmler Wasserfälle
We zijn in Italië! En ook nog op een prachtige camping op slechts 8 km van Venetië. Het is hier warm en zonnig. Helemaal goed dus!
Helaas was de rest van de dag vandaag niet onze beste vakantiedag ooit. Ik stond op met flinke keelpijn en het weer was vanochtend in Oostenrijk helaas zoals voorspeld: 17 graden, bewolkt met af en toe lichte regen. Tegen beter weten in reden we naar het startpunt van onze geplande wandeling in Köningsleiten, maar zoals we eigenlijk al wel verwacht hadden, zagen we daar op de schermen dat het zicht boven nul komma nul was. Alleen dikke mist. Geen uitzicht te bekennen. En het was er ook nog behoorlijk koud. Jammer van de tol die we betaald hadden om er te komen, maar we reden toch maar een stukje terug naar de Krimmler Wasserfälle die we onderweg gezien hadden. Die wilden we dan wel van wat dichterbij bekijken. We parkeerde de camper op de parkeerplaats voor vijf euro (beetje duur, maar vooruit dan maar) en liepen de tien minuten richting de waterval. Dat wandelingetje was wel erg commercieel. We liepen in een stroom bejaarden langs allemaal souvenirwinkels en er werd zelfs een foto van ons gemaakt die we dan voor veel geld konden kopen (met een erin geplakte waterval op de achtergrond). De Efteling is er niets bij. Toen we bijna bij de waterval waren, kwamen we de kassa tegen. Nog drie euro per persoon om hem te mogen zien. Helaas had ik daar niet op gerekend en had ik mijn geld in de camper laten liggen. Paul had wel een portemonnee bij zich, maar alleen met een pinpas en creditcard en ze namen alleen cash aan. Geïrriteerd liepen we terug. Toch maar geld halen. Twintig minuten later en zes euro armer konden we dan toch het pad naar de waterval wandelen. Mijn humeur werd er niet beter op toen het ook nog begon te regenen. We liepen ongeveer een uur op het drukke pad langs de waterval naar boven. Gelukkig was het wel een mooie waterval. Terug naar beneden werd het droog. We waren dus weer geen beetje opgedroogd toen we terugkwamen bij de camper. Al met al niet onze beste ervaring. Ik houd erg van de natuur, maar dan liever in alle rust in een natuurlijke omgeving in plaats van in het commerciële pretpark dat van deze waterval gemaakt was. Alsof ze hem zelf hadden aangelegd…
Na een lunch was het half drie en besloten we door te rijden richting Venetië. Op naar beter weer. Het eerste deel van de route was prachtig. Ik vond het een hele uitdaging om met de grote camper de haarspeldbochten te nemen de pas over die ons naar Italië voerde, maar de omgeving was prachtig. Het laatste stuk veranderde het landschap en reden we over een snelweg door vlak landschap. De afstand was iets groter dan we gehoopt hadden en pas om acht uur kwamen we aan op de camping waar we nu zitten. Moe en hongerig, maar dus wel een mooie camping. Ik maakte snel wat lekkers te eten en we aten buiten. Ook dat was niet helemaal zonder ongemakken, want onze buren blijken forse rokers te zijn. We zaten dus in de rook te eten. Ook liet een buschauffeur zijn touringcar een uur stationair draaien, vlak naast onze eettafel en worden we hier opgevreten door de muggen. Vandaag is gewoon onze pechdag blijkbaar. Maar voor morgen staat Venetië op het programma. Even niet meer rijden, maar lekker genieten!
Maandag 27 juni 2016
Venetië
We hadden een wat minder goede nacht dan in Oostenrijk. Toen we gingen slapen om 23.00 uur was het buiten nog 27 graden en in de camper 31 graden. ’s Morgens in Oostenrijk zaten we nog in 17 graden dus we waren nog niet echt gewend aan de warmte. Bovendien hadden we ruzie met de klamboe die niet past in de lage ruimte boven ons bed in de camper en werden we om 6.00 uur wakker van onweersbui.
Toch hadden we vanochtend zin in ons dagje Venetië. Met de bus stonden we in een paar minuten van de camping op Piazzale Roma, in het centrum van de stad. We liepen vanuit daar naar Piazza San Marco. Venetië was precies zoals ik me voorgesteld had. Mooie waterwegen langs oude gebouwen en leuke bruggetjes. Prachtig! Door het ontbreken van uitlaatgassen en lawaai van scooters en auto’s is Venetië een veel rustigere en schonere stad dan de meeste andere steden. Het was behoorlijk warm dus we bleven zoveel mogelijk in de schaduw. Op Piazza San Marco zaten we een tijdje rustig op de trappen om de mooie basiliek te bewonderen. We wilden hem vervolgens van binnen gaan bekijken, maar de rij om binnen te komen was ons te lang. We besloten dus maar de waterbus te pakken en over het Canal Grande terug naar Piazzale Roma te varen. Het was mooi om de stad vanaf het water te bekijken en de vaarwind bracht ook nog wat verkoeling. Vanaf Piazzale Roma namen we meteen de volgende waterbus naar Murano. In Nederland hadden we gehoord dat Murano en Burano zeer de moeite waard zijn. Murano bleek inderdaad een mooi eiland. Veel rustiger en dorpser dan Venetië zelf. We keken naar de glasblazers en naar de vele winkeltjes waar de glaskunst verkocht werd. Opnieuw namen we de waterbus. Nu naar Burano. Dit eiland staat bekend om zijn kant- en linnenwinkeltjes, maar vooral ook om zijn gekleurde gevels. De straatjes waren erg pittoresk en fotogeniek. Het was lekker rustig op het eiland en we voelden ons er meteen prettig. Niet het beroemde Canal Grande of San Marco-plein, maar Burano was het hoogtepunt van onze dag vandaag! We aten een pizza op een pleintje bij de scheve kerktoren van het eiland en haalden natuurlijk ook nog een Iltaliaans ijsje (volgens Paul het hoofdgerecht). De terugweg bleek nog best een eindje varen, maar rond acht uur waren we weer terug op de camping. We zijn inmiddels een beetje gewend aan de warmte en kijken terug op een leuke vakantiedag. Venetië is een van de leukste steden waar ik ooit geweest ben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
