Death Valley en Las Vegas

Officieel mag je met de meeste huurcampers niet door Death Valley National Park heen rijden. Wij hadden in Nederland al bedacht dat we dat wel graag wilden en we hadden dus een verhuurbedrijf uitgezocht die het niet verbiedt. Wel was deze weg op eigen risico (je bent dus niet verzekerd als er iets gebeurt). We wilden dat risico wel nemen. Vanochtend ging daarom om half zes onze wekker en om zes uur reden we al van de camping af. We hadden een volle tank en veel drinkwater in de koelkast. Op naar Death Valley! Het was nog lekker koel. De zon was pas net op. We reden door een bergachtig landschap met nauwelijks begroeiing. Het leek wel de maan! Bij de officiële grens van het park stopten we even. We reden inmiddels al ruim een uur, maar we hadden nog geen enkele andere auto gezien. Het was totaal stil buiten. We hoorden alleen het tikken van het afkoelen van de motor van de camper. Geen vogels, geen krekels, geen ruisende wind (het was windstil), geen auto's, alleen stilte. Pas als het zo stil is, besef je dat het normaal dus nooit zo stil is. Alleen dat al was indrukwekkend. Het landschap werd steeds mooier. We daalden af via een kronkelige weg en reden vervolgens omhoog over de Towne Pass (1511 meter). Dat was onze belangrijkste reden om zo vroeg op te staan, want op het warmst van de dag, als het daar 45 graden is, heb je veel kans dat de motor van een grote camper oververhit raakt van zo'n beklimming. Nu konden we de airco uitlaten en omdat het nog voor acht uur was, was het nog niet zo warm buiten. Over zoutvlaktes en door het bergachtige terrein reden we verder.
Ongeveer een uur later kwamen we aan bij de zandduinen. Dat vond ik echt heel gaaf! Het is woestijn zoals je je woestijn voorstelt. Zoals het is in de tekenfilms. Zo'n woestijn had ik altijd al willen zien. Minpuntje was dat er ook een Amerikaans gezin was met drie tienermeiden. En dat was dan weer een Amerikaans gezin zoals je je een Amerikaans gezin voorstelt. Ze vonden het allemaal enorm 'Great!' en ook 'Amazing!'. Dat was het ook, maar ze schreeuwden dat continue met een volume dat nog in Las Vegas te horen was. Beetje jammer, maar ja...we moesten er ook wel om lachen. Hoewel het nog geen negen uur was, begon het al behoorlijk warm te worden. Ook stond er al heel wat wind. We reden door naar Harmony Borax, waar we weer stopten. Dit is een ruïne van een boraxfabriek die hier eind negentiende eeuw actief was. En wie stopten er vlak na ons ook bij de fabriek.... je raadt het al...daar was ons Amerikaanse gezinnetje weer...
Onze laatste stop in Death Valley was ook meteen de mooiste: Zabriskie Point. We hadden nog overwogen hier de zonsopgang te gaan bekijken, want dat schijnt heel mooi te zijn, maar dan hadden we wel erg vroeg op moeten staan en dat zagen we niet zo zitten na de lange dag van gisteren. Bovendien hadden we natuurlijk dan al het moois gemist dat we hiervoor al gezien hadden. Zabriskie Point bleek gelukkig ook overdag een prachtig uitzichtpunt te zijn. Het is zeker een van de mooiste uitzichten die ik ooit gezien heb! Kaal, geplooid, bergachtig maanlandschap en zoutvlaktes in allerlei kleuren. Prachtig! Rond 10 uur reden we Death Valley weer uit.

We vervolgden onze weg richting Las Vegas. We lunchten in Pahrump en reden weer verder. Ons navigatiesysteem gaf aan dat we nog 20 minuten verwijderd waren van onze bestemming in het centrum van Las Vegas en nog steeds reden we door kaal woestijnlandschap. Net toen we ons af begonnen te vragen waar die stad zou moeten liggen, doemden de wolkenkrabbers op aan de horizon. Om half 2 waren we op de camping op 'The Strip' in Las Vegas (ja, er ligt hier een camping midden in de stad!).

We namen eerst een duik in het zwembad. Het is hier ook weer erg heet en dat was dus heel verfrissend! Vervolgens maakten we in de airco van de camper gebruik van het internet. Dat kostte helaas wat meer moeite dan we hoopten, maar het lukte uiteindelijk toch.

Rond 17.00 uur gingen we de stad in. We liepen The Strip af en keken onze ogen uit. Las Vegas is over de top, nep, Amerikaans, overdreven en suuuuuper leuk om een keer te bekijken! Ik dacht eigenlijk dat er casino's, restaurants en hotels zouden staan, maar eigenlijk staan er alleen enorme hotels. Op de benedenverdieping van elk hotel is een heel groot casino en verschillende restaurants. En zo'n verdieping is zo groot dat je er kunt verdwalen. We liepen door verschillende hotels heen en verbaasden ons over zoveel show en luxe. We kwamen ogen tekort. Overal is heel veel te zien. Elk hotel heeft een thema dat tot in detail is doorgevoerd.
We zochten een restaurant, maar omdat we net in een paar hotels zaten die nogal duur waren, kostte het aardig wat tijd voordat we iets betaalbaars gevonden hadden. Uiteindelijk vonden we dan toch een leuk Mexicaans restaurant met een redelijke prijs. (Uiteraard zagen we direct na het eten wel allerlei goedkopere eetgelegenheden.)
Toen we uitgegeten waren, had ik het koud gekregen van de airco en gingen we weer naar buiten om op te warmen (kon dat in Nederland maar!). Het was inmiddels donker geworden en overal was knipperende verlichting in heel veel kleuren. Het was nu ook veel drukker op straat. We keken de 'Fountains of Bellagio', een show waarbij fonteinen op de muziek bewegen. Erg mooi. Daarna keken we ook nog de 'Mirage Volcano'. Daarbij werd een vulkaanuitbarsting nagebootst. Er waren nog veel meer andere shows, maar we waren moe van de lange dag en hadden een goede indruk van de stad gekregen. Om 23.00 uur waren we terug in onze camper. Moe van het slenteren, maar wel met de herinnering aan een heel leuke dag!