Page – Grand Canyon; Horseshoe Bend

Dit keer was het heel duidelijk wat onze volgende bestemming zou worden: de Grand Canyon! Die willen we natuurlijk niet overslaan nu we er zo dichtbij zijn. Normaal is het ongeveer 2,5 uur rijden van Page naar de Grand Canyon South Rim. Helaas is Highway 89 die je daarvoor nodig hebt ingestort in februari en moesten we ongeveer een uur omrijden. Niks aan te doen. Gelukkig was Horseshoe Bend, die we onderweg wilde bezoeken nog net wel bereikbaar. Ik heb al aardig wat foto's gezien van Horseshoe Bend en wist dus dat het een beroemd punt was. Ik wist ook dat hij in de VS lag, maar tot gisteren wist ik niet dat we er bij in de buurt waren. Dat zag ik bij toeval op de informatieschermen toen we stonden te wachten op ons boottochtje gisteren. Aangezien hij maar 5 km ten zuiden van Page ligt wilde we daar graag nog naartoe vanochtend. Vanaf de parkeerplaats was het nog een wandelingetje van iets meer dan een kilometer door los zand en over heuvelachtig terrein. Het pad liep op het einde iets omhoog en eindigde op de rotsen. Daardoor kon je pas bij de allerlaatste stap op de rotsen het uitzicht zien. Hoewel we de foto's kenden, waren we even sprakeloos na die laatste stap. Wat een uitzicht! We stonden op de rand van een diep ravijn. De rotsen onder ons liepen verticaal naar beneden. Er stond geen hekje. We stonden gewoon op de laatste rots met voor ons de Colorado River die in een bocht om een grote hoefvormige rots heen stroomde. Heel mooi en extra bijzonder omdat je het uitzicht niet al van een afstand aan ziet komen.

We liepen terug naar de camper en volgden de omleiding richting het zuiden. Om half vier reden we Grand Canyon National Park binnen. We stopten bij het eerste uitzichtpunt. Onze eerste blik op de Grand Canyon. Ons tweede indrukwekkende uitzicht voor vandaag. Mijn verwachtingen waren niet zo heel hoog, omdat ik meerdere keren van anderen gehoord had dat de Grand Canyon dan wel heel beroemd is, maar minder mooi dan de andere parken. Daar ben ik het niet mee eens. Het is weer heel anders en met minder rode kleur, maar wel indrukwekkend groot. Ik kon niet anders dan met een grote grijns op m'n gezicht naar dit mooie uitzicht kijken.
We reden verder richting de camping door een grote rookwolk heen. Er was blijkbaar brand. Gelukkig niet heel dicht bij de bewoonde wereld. Eenmaal op de camping aangekomen hadden we geluk. We hadden het allerlaatste plekje op de camping. Omdat we hier op vrij grote hoogte zitten (ongeveer 2200 meter) is het hier een stuk koeler dan we de laatste tijd gewend zijn (maximaal 27-28 graden overdag en 8 graden 's nachts). Beneden in de canyon is het wel rond de 40 graden volgens de informatieborden. Er staan hier ook weer bomen. Sinds we Yosemite verlaten hebben, hebben we bijna geen bomen meer gezien van meer dan een meter hoog. Het ruikt hier heerlijk naar dennen. We zitten echt midden in de natuur. Geen telefoonbereik, geen internet. Alleen natuur (en heel veel toeristen natuurlijk). Er liep hier net zelfs een hert over de camping!
Ook hier rijdt een gratis shuttlebus. We reden een stukje mee naar het visitor center, maar helaas bleek die al gesloten te zijn. De rest van de avond brachten we weer rustig door met een boek (e-reader) en film.