Jotunheimen Nationaal Park

maandag 29 juni 2015
Tunnels en sneeuw
Mijn wekker ging vanochtend wat eerder om een rondje te gaan hardlopen. Ik kwam bijna mijn bed niet uit van de spierpijn van het wandelen van gisteren, maar gelukkig had ik daar tijdens het hardlopen geen last van. Ik liep dezelfde route langs het meer als we zaterdag gefietst hadden. Er was een regenachtige dag voorspeld vandaag, maar ik had geluk dat het droog bleef. Het uitzicht was ook met wolken nog mooi.
Aangezien we toch gepland hadden weg te gaan uit Flåm vonden we het niet zo erg dat het regenachtig was vandaag. We zouden toch een groot deel van de dag rijden. Als eindbestemming hadden we Lom gekozen in het Jotunheimen Nationaal Park. Onze route begon met de langste tunnel van de wereld: 24,5 km! De Noren zijn sowieso goed in tunnels bouwen. We hebben er al ontelbaar gehad. Zelfs een met een blauwverlichte rotonde erin! We reden de 55 naar het noorden, een weg die elk jaar pas vanaf 1 mei open gaat. We snappen waarom, want hij ging met haarspelbochten recht omhoog. Het uitzicht is normaal waarschijnlijk prachtig, maar we reden al snel de wolken in en zagen dus weinig. De weg was sneeuwvrij, maar aan de zijkanten was de sneeuw soms wel vier meter hoog! Toch indrukwekkend, ondanks het slechte zicht. We zagen hier en daar ook langlaufers. Vreemd gezicht in juni, maar hier kan het. We daalden af richting Lom en kwamen weer onder de wolken. Ook hier weer een prachtig landschap. We kijken vanuit de camping uit op de ‘stavkirke’ van het dorp. Die gaan we zo nog even van wat dichterbij bekijken. De komende dagen willen we gebruiken om Jotunheimen te verkennen.

dinsdag 30 juni 2015
Norsk Fjellmuseum en Lia tour
Als ik de bergen hier zie, popel ik om een flinke bergtocht te maken, liefst met topbeklimming. Paul begint alleen weer wat moe te worden van mijn manier van vakantie vieren en dus planden we een dagje wat rustiger aan. Ik moet bekennen dat mijn spierpijn ook nog niet over is en dat ik vanochtend pas na half tien wakker werd. Een beetje rust kan dus vast geen kwaad.
Toen we gisterenavond het mooie ‘stavkyrkje’ van Lom bezochten, kwamen we langs het Norsk Fjellmuseum. We vroegen ons af wat er te zien zou zijn. Het duurde even voordat we een vertaling hadden gevonden van ‘Fjell’, maar het blijkt dus ‘berg’ te betekenen. Een museum over de bergen, dat klinkt wel interessant! We begonnen dus vanochtend met een bezoek aan dit museum. Het was niet groot, maar er was een tentoonstelling over archeologische vondsten die tevoorschijn kwamen door het smelten van de gletsjer. Erg interessant om te zien wat allemaal eeuwenlang bewaard is gebleven in het ijs en hoe ze te werk gaan om het terug te vinden.
We lunchten op de camping. Ik werd ondertussen gebeld door iemand van de beroepsvereniging. Ze zochten een diëtist voor morgen in Editie NL van RTL en hadden daar mij voor in gedachte. Een hele eer, maar dat gaat dus niet lukken. Hoe leuk het hier ook is in Noorwegen, even baalde ik wel van deze gemiste kans. (Maar niet lang, want er komen vast weer nieuwe kansen en ondertussen kwamen er steeds minder wolken en steeds meer zon en zitten we natuurlijk nog altijd in een prachtige omgeving.)
Voor ‘s middags zochten we een leuke fietsroute uit: de Lia tour. Het was een mooie route van ongeveer 25 kilometer met toch nog een pittige klim erin (sorry Paul). Naar beneden ging dan natuurlijk wel weer erg lekker. Het snelheidsrecord op de fiets van deze vakantie staat nu met 60,0 km/u op Pauls naam. Het was heerlijk fietsweer: ergens tussen de 15 en 20 graden en, hoewel er ook wolken waren, vooral zon. Het uitzicht over Lom en omgeving was mooi het rook overal lekker naar dennenbomen. Ik genoot erg van dit fietstochtje. Rond vier uur waren we weer terug op de camping. Ik las tot etenstijd een boek in de zon (even geen wolken!). Het was weer een heerlijke dag.

woensdag 1 juli 2015
Gjende (Jotunheimen Nationaal Park)
We wilden graag nog wat meer zien van Jotunheimen, maar Lom ligt wat ten noorden van het park en we hadden het idee dat we gisteren met onze fietstocht wel voldoende gezien hadden van de omgeving van Lom. We reden vanochtend dus een stukje verder naar een ander deel van Jotunheimen. Het was maar iets meer dan een uur rijden naar de Gjendesheim-berghut aan het meer Gjende. Volgens mijn reisgids wordt dit meer van 18 km lang gezien als ‘de ziel van Jotunheimen’. Het ligt aan de oostkant van het nationale park. De weg naar Gjendesheim was weer erg mooi om te rijden. We zagen aan alle kanten uitzichten die zo op een ansichtkaart konden. We vonden een camping op twee kilometer van de Gjendesheim-berghut en fietsten naar het meer en de hut terug. Er lopen verschillende wandelroutes vanaf dit punt. De meest populaire (hoge) route tussen Gjendesheim en Memurubu door de Besseggen-bergkam willen we morgen gaan lopen. We kozen er vanmiddag voor een stuk van de lage route te lopen. Ook richting Memurubu, maar dan langs het meer. Het was een vlak pad, maar wel smal en rotsachtig en daardoor nog best lastig te lopen. Het uitzicht was super. Een hoge rotswand met watervallen rechts en het meer met de besneeuwde bergtoppen erachter links van ons. Na bijna twee uur wandelen genoten we, zittend op een steen, een tijdje van het uitzicht. Het was ongeveer hetzelfde weer als gisteren en het was lekker om even in de zon te zitten (al schoven er regelmatig wolken voor). We liepen weer terug en brachten de rest van de middag rustig door in de camper met een boek en film.
’s Avonds klaarde het weer even helemaal op en zat ik nog een tijdje in de zon op de rotsen bij de rivier naast de camping naar het mooie landschap te kijken. Even alleen met je eigen gedachten is soms heerlijk.

donderdag 2 juli 2015
Memurubu - Gjendesheim
We hebben vandaag een superdag gehad! De bergroute van Memurubu naar Gjendesheim In Jotunheimen NP staat zeker in de top vijf van mooiste bergtochten die ik gelopen heb!
Een van de leuke dingen van de route is al dat je hem niet heen en weer hoeft te lopen. Er vaart een bootje over het meer Gjende van Gjendesheim naar Memurubu. We bestudeerden gisterenavond het ingewikkelde vertrektijdenschema. Er stonden allerlei uitzonderingen in voor verschillende dagen en perioden, maar we maakten eruit op dat we in ieder geval om half tien de boot konden nemen. We fietsten om tien over negen weg bij de camping, maar toen ik schakelde om de helling de camping af op te komen, liep de ketting eraf. Balen! Gelukkig heb ik een technische man bij me die dat snel weer gefikst had. Nog net op tijd arriveerden we bij het haventje. De tweede boot lag er nog, maar de rij was zo lang dat we ook op die boot niet meer mee konden. Er zat niets anders op dan een uur wachten. Gelukkig scheen de zon en was het wachten dus niet zo erg. De boottocht duurde ongeveer drie kwartier (volgens het foldertje zou het maar twintig minuten zijn), maar ik raakte in gesprek met een aardig Vlaams stel en de tijd vloog voorbij.
Rond half twaalf startten we onze wandeling bij Memurubu. Het eerste stuk van de route ging omhoog, maar was niet extreem zwaar. Het uitzicht over het meer was prachtig. Door het gletsjerwater is de Gjende een beetje groen gekleurd. Heel mooi! Hoe verder we over de bergkam liepen, hoe meer andere meertjes we in de omgeving zagen. Ongeveer op de helft van de route gingen we opeens weer steil omhoog naar de Besseggen-bergkam. Het was rotsachtig terrein en we moest klimmen en klauteren met handen en voeten. Het was een van de moeilijkste klimmen die ik ooit heb gedaan en op sommige stukjes vond ik het best spannend. Het uitzicht vanaf de top was fantastisch! Volgens de beschrijving zouden we ook nog uitkijken over een meer met een andere kleur. Dat meer bleek nog bevroren te zijn, maar ook met ijs was het uitzicht prachtig! De weg naar beneden ging nog door behoorlijke stukken sneeuw. Het meer en de camping liggen al op bijna 1000 meter hoogte. We liepen op bijna 2000 meter. Ondanks de sneeuw en de hoogte had ik de hele dag spijt van mijn lange broek. Ik verwachtte dat het op die hoogte fris zou zijn, maar het was een erg warme, zonnige zomerdag vandaag. Op zeeniveau is het in Noorwegen net zo warm als in Nederland momenteel (meer dan 30 graden) en daardoor hadden we vandaag ook op grote hoogte dus lekker weer! We hebben veel zon gezien vandaag. Paul begint weer langzaam te veranderen in een neger. Ik ben hier en daar een beetje verbrand waar ik vergeten was in te smeren. De tocht was een stuk zwaarder dan we ingeschat hadden. We deden er uiteindelijk inclusief pauzes ruim zes uur over. Op de kaart leek het niet zo’n moeilijke route en er liepen veel mensen met (nog kleine!) kinderen, mensen die eruit zagen alsof ze meer tijd aan het uitzoeken van hun mooie outfit hadden besteed dan aan sporten en mensen met honden, maar het was echt een pittige route. Noorse kinderen en honden zijn blijkbaar wel wat gewend. Eigenlijk was de route te mooi om te beschrijven. Ik kan iedereen aanraden hem gewoon zelf een keer te gaan lopen. (En als dat even niet lukt, kan je altijd nog onze foto’s kijken natuurlijk.)